Vernis is een transparant, harde, beschermende afwerking of film die voornamelijk wordt gebruikt in afwerking.

Vernis is ook aangebracht over houtvlekken als laatste stap om een ​​film te verkrijgen voor glans en bescherming. Sommige producten worden op de markt gebracht als een gecombineerde vlek en vernis.

Na te zijn toegepast, harden de filmvormende stoffen in vernissen direct uit, zodra de verdamping van het oplosmiddel door bepaalde harden processen, voornamelijk chemische reactie tussen olie en zuurstof uit de lucht (autoxidatie) en chemische reacties tussen componenten van de vernis, en droog" bij verdamping van het water, maar ervaar een langere uithardingsperiode. Olie, polyurethaan en epoxy vernissen blijven vloeibaar, zelfs na verdamping van de oplosmiddel maar begint snel uit te harden en ondergaat opeenvolgende fasen van vloeistof of stroperig, kleverig of kleverig, gummy drogen, "droog aanvoelen", aan hard. Omgevingsfactoren zoals hitte en vochtigheid spelen hierin een zeer grote rol de droog- en uithardingstijden van vernissen. In klassieke vernis het genezingspercentage hangt af van het gebruikte type olie en, tot op zekere hoogte, van de verhouding olie tot hars. De drogings- en uithardingstijd van alle vernissen kan worden versneld door blootstelling naar een energiebron zoals zonlicht, ultraviolet licht of warmte.

In de kunstwereld, vernissen bieden stofweerstand en een harder oppervlak dan kaal verf - ze hebben soms het voordeel van ultraviolet-lichtweerstanden help kunstwerken te beschermen tegen vervaging bij blootstelling aan licht. De vernis moet worden aangebracht met behulp van een isolatie vacht (een permanente, beschermende barrière tussen het schilderij en de vernis, bij voorkeur een zacht, glanzend gelmedium) om vernisverwijdering en algeheel te maken behoud eenvoudiger. De vernissen gebruikt voor zo'n laatste verwijderbare kunstbeschermingslaag zijn typisch minerale spirit-op basis van acryl, in plaats van op basis van water.